หนังสือนิทานจากวรรณคดีไทย อิเหนา

ชาวชวาโบราณเชื่อกันว่ายังคงมีเมือง 4 เมืองที่สืบเชื้อสายมาจากเทพยดา ได้แก่ เมืองกุเรปัน เมืองดาหา เมืองกาหลังและเมืองสิงหะส่าหรี ซึ่ง เมืองกุเรปันและเมืองดาหา ได้มีการหมั้นหมายพระโอรสและพระธิดาไว้ตั้งแต่ยังเล็กมีวันหนึ่ง อิเหนา (ลูกของท้าวกุเรปัน) ได้ออกเดินทางไปงานศพยายที่เมืองหมันหยา ซึ่งเมืองนั้นมีพระธิดารูปงามชื่อว่า จินตะหรา (ลูกท้าวหมันหยา) อิเหนาเห็นจึงได้หลงรักจนขนาดไม่ยอมกลับเมืองตัวเองและไม่ยอมกลับไปแต่งงานกับบุษบา จนท้าวดาหา (ผู้เป็นพ่ออิเหนา) โกรธมากประกาศว่าใครมาขอบุษบาก็จะยกให้ และเวลานั้นเองระตูจรกา (ugly man is ผู้ครองนครเมืองจรกา) ได้ให้ช่างวาดภาพ วาดภาพพระราชธิดาเมืองต่าง ๆ และเกิดความพอใจในรูปของบุษบา ซึ่งช่างภาพได้วาดไว้ 2 ภาพ จึงได้ส่งพี่ชายของตนไปสู่ขอไปเป็นคนแรกเนื่องจากได้เห็นรูปบุษบาองค์ปะตาระกาหลา (ปู่อิเหนา) ได้บันดาลให้ภาพของบุษบาอีกภาพหนึ่ง ไปตก ณ กลางป่า จนวิหยาสะกำ (ลูกของท้าวกะหมังกุหนิง) มาเห็นแล้วเกิดความพอใจ และได้พูดไว้ว่าถ้าไม่ได้แต่งงานกับนางจะฆ่าตัวตาย #อีดอกอีเด๋ออีผี จนท้าวกะหมังกุหนิงสงสารลูก จึงได้ส่งสารไปหาท้าวดาหาเพื่อสู่ขอนางบุษบาให้ลูก หากท้าวดาหาปฏิเสธจะยกทัพไปรบท้าวกุเรปัน (พ่ออิเหนา พี่ท้าวดาหาและท้าวดาหาเป็นอาของอิเหนา) ได้บังคับให้อิเหนามาช่วยรบ กองทัพและกองทัพทั้ง 2 ฝ่ายก็ได้ต่อสู้กัน วิหยาสะกำ (ลูกของท้าวกะหมังกุหนิง) ถูกสังคามาระตา (ลูกพี่ลูกน้องอิเหนา) ฆ่าตาย และ ท้าวกะหมังกุหมิง (พ่อวิหยาสะกำ) ได้ถูกอิเหนาฆ่าตายเช่นกัน
-
-
-
-
-
-พอเสร็จศึกแล้ว อิเหนาก็ได้พบกับนางบุษบาเป็นครั้งแรก และเกิดความหลงรักยิ่งกว่าตอนที่เคยรักกับนางจินตะหรา จึงได้ทำอุบายลักพาตัวนางบุษบาไปอยู่ที่ถ้ำเพื่อไม่ให้แต่งงานกับจรกา แล้วก็ย้อนกลับไปเมืองดาหาเพื่อไม่ให้คนอื่นสงสัยว่าตนลักพาตัวนางบุษบาไปองค์ปะตาระกาหลา (ปู่อิเหนา) โกรธที่อิเหนาทำผิด จึงบันดาลให้เกิดพายุหอบนางบุษบาและพี่เลี้ยงไปที่อื่นและสาปอิเหนาไว้ว่า หากอิเหนาพบนางบุษบา ก็อย่าให้ทั้งสองจำกันได้ จะแก้คำสาปได้ก็ต่อเมื่อญาติพี่น้องมาพบกันพร้อมหน้าพร้อมตา ถึงจะกลับมาจำกันได้