ซ้องกั๋ง+บุปผาในกุณฑีทอง (ภาคต่อขยาย)

จินผิงเหมย์ (บุปผาในกุณฑีทอง) แต่งขยายความจากเรื่อง ซ้องกั๋ง และดำเนินเรื่องในช่วงเดียวกัน คือ ระหว่าง ค.ศ. 1111–1127 ตรงกับสมัยราชวงศ์ซ่งเหนือ ตัวละครหลักก็นำมาจาก ซ้องกั๋ง เช่นกัน คือ ซีเหมิน ชิ่ง กับพัน จินเหลียน ซีเหมิน ชิ่ง เป็นเศรษฐีเมืองชิงเหอ ร่ำรวยถึงขนาดแต่งภรรยาได้หลายคน เริ่มแรก ซีเหมิน ชิ่ง มีภรรยาเป็นเศรษฐินีม่ายชื่อ เมิ่ง อวี้โหลว แต่ก็แอบมีสัมพันธ์กับพัน จินเหลียน ซึ่งก็มีสามีแล้ว ซีเหมิน ชิ่ง ฆ่าสามีของพัน จินเหลียน แล้วเอานางเป็นภรรยาของตน แต่ภายหลังก็ได้มีสัมพันธ์กับหลี่ ผิงเอ๋อร์ ภรรยาของพี่ชายร่วมสาบานชื่อฮวา จื่อซวี อีก เมื่อฮวา จื่อซวี เสียชีวิตแล้ว ซีเหมิน ชิ่ง จึงแต่งงานกับหลี่ ผิงเอ๋อร์ อีกคน ซีเหมิน ชิ่ง พยายามไต่เต้าทางสังคมโดยติดสินบนบรรดาขุนนาง และคบค้าสมาคมกับชนชั้นสูงไม่ว่าจะเป็นราชองครักษ์ หรือขันที เป็นเหตุให้แม้แต่ขุนนางท้องถิ่นยังต้องมาคบหากับเขา กิจการของซีเหมิน ชิ่ง รุ่งเรืองขึ้นทุกวัน นอกจากร้านขายยาสมุนไพร ก็ยังเปิดโรงรับจำนำ เปิดร้านขายผ้าต่วน ผ้าแพร และไหมพรม ทั้งยังมีเรือสินค้านำเกลือมาจากเมืองหยางโจวเข้ามาขาย เฉพาะหลงจู๊ของแต่ละกิจการก็มีมากกว่า 10 คน เขายังความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับหัวเมืองชายทะเลอย่าง หางโจว หูโจว ซงเจียง และหนานจิง เมื่อทรัพย์ทวี อำนาจก็ทวีขึ้นด้วย อย่างไรก็ดี แม้มีภรรยามากอยู่แล้ว แต่ซีเหมิน ชิ่ง ก็ยังมีความสัมพันธ์กับผัง ชุนเหมย์ สาวใช้ของพัน จินเหลียน รวมถึงสตรีคนอื่นทั้งในบ้านและนอกบ้านเพื่อบรรลุโลกียสุข โดยไม่คำนึงถึงคุณธรรมและศีลธรรม และไม่สนว่าจะได้มาด้วยวิธีใด ทำให้หลายชีวิตต้องตาย หลายครอบครัวต้องล่มสลาย ขณะเดียวกัน ซีเหมิน ชิ่ง เองก็ต้องประเชิญความขัดแย้งภายในบ้าน เพราะภรรยาทั้งหลายพยายามเรียกร้องให้เขาปรนเปรอกามกิจและลาภยศสรรเสริญอยู่ไม่ขาด ชีวิตของซีเหมิน ชิ่ง จึงตกต่ำลงอย่างช้า ๆ ในเรื่อง ซ้องกั๋ง ซีเหมิน ชิ่ง พบจุดจบโดยถูกอู่ ซง (武松 Wǔ Sōng ?) น้องชายของสามีพัน จินเหลียน ตัดศีรษะไปเซ่นศพพี่ชาย แต่ใน จินผิงเหมย์ นั้น เขาตายเพราะบริโภคยาเร้ากำหนัดที่พัน จินเหลียน จัดหาให้มากเกินไป[7] ตามท้องเรื่อง ซีเหมิน ชิ่ง มีภรรยา 6 คน และคู่ประเวณี 19 คน ทั้งมีเนื้อหาพรรณาการสังวาสไว้อย่างพิสดารจำนวน 72 บท